Belauniko jaio nintzen agian,

Negu luzean eztulka,

Errukiaren musuaren zain,

Abiadak liluratuta.

Gauzek aurrera egin ahala, dena den,

Aise ikasi nuen eremu hesituaren

Eta isolamenduaren zentzua,

Enemak dakarren gasaren esannahia.

Bi edo hiru urte betetzerako ikasi nuen jada ez belaunikatzen,

Ez itxaroten,

Nire suak lurpean landatzen,

Panpinei soilik xuxurlatzen zaien lekuan,

Han,

Non haiek soilik diren lotarako etzaten,

Itsusi eta perfektu.

Jada hitz asko idatzi ditut,

Hainbat amodio aske utzi hainbat jenderentzat,

Eta beti izan nintzena izan naiz orobat:

Gehiegikeriaz, pasioz eta gutiziaz betetako emakume bat.

Haatik, alferrikakoa iruditzen zait ahalegina.

Ez diot, akaso, nire buruari ispuluan so egiten egunotan,

Begiztatzeko arratoi mozkor bat nirekin ezkutaketan?

Ez dut, akaso, gosea hain zorrotz sentitzen, non,

Nahiago bainuke hil, hari aurpegira begiratu baino?

Beste behin belaunikatu naiz,

Deskuidoan errukia baletor ere

Denboraren kondarretan.

Zigarroak, whiskia eta emakume benetan basatiak izena dauka Anne Sextonek idatzitako poemak honek. Anne Sexton 1928an Estatu Batuetako Massachusets estatuan jaio zen. Eta 46 urte zituela bere buruaz beste egin zuen. Joan den mendeko poeta onenetarikoa da Anne Sexton. Pulitzer Saria eskuratu zuen 1967an Live or die poema liburuagatik. Etorri handiko familia batean jaio zen, eta beti izan izan zen auzo aberatsetan. Literaturarekin izan zuen lehendabiziko hartu emana bere lehenengo alaba jaio osteko depresioari aurre egiteko izan zen. Bere poesia gordina da, barruko harrek eragindako mina eta ezinegona erakusten dituena. Poema liburu asko idatzi zituen, eta baita haur literaturarako zenbait lan.

Susa argitaletxeari esker, eta Harkaitz Cano idazleak egindako itzulpenari esker, Anne Sexton euskaraz irakur daiteke.

Goizalde Landabaso