Ur azpian ari naiz malkoak ezkutatzen

Ur azpian izate ezpalduari eusten

Akiduraren esanahi berriak ikasten

Ikasitakoa ordu geldietan onartzen.

 

Sufrimendua ari naiz laztantzen

Arrain txikia bailitzan

Haren hezurrak ni banan-banan zulatzen.

Baina horrela dira lasaitzen

Zumezko nire esku hauek.

 

Zer diozu, ama? Zer diozu?

Zure arrangura dut entzuten

Zure kezka egunero sumatzen.

Baina bizi naiz, ama,

Ari naiz bizitzen.

 

Gatzezko ánfora naiz Itsaso gurean

Uneoro sendabelarrak eta ukenduak

Bilatzen eta nire mami-mamian landatzen.

Bizkar gainean daramat berunezko kupula

Ez naiz halere buztinaren antzera desegingo

Jarraitzen dut ni neu izaten.

 

Zer diozu, ama ? Zer diozu ?

Gor nago eta dena entzuten

Nire buru barneko oinazean.

 

Zer diozu, ama? Zer diozu?

Ur azpian ari naiz malkoak ezkutatzen

Akiduraren esanahi berriak ikasten.

Hauxe da Martxel Mariskalek Susa argitaletxearekin kaleratu berri duen Azken Zakatzak poema liburutik ateratako Ex anima poema. Martxel Mariskal 1964an jaio zen Hondarribian. 2002. Urtean eleberria kaleratu zuen Me llamo Ezequiel y así será siempre izenarekin. Bere izena, beharbada ezaguna egingo zaizu, 80ko hamarkadan Beti Mugan musika taldeko kide izan zelako eta taldeak abesten zituen kantu askotako egilea izan zelako. Ez soilik Beti Mugan, Lisabo, Dut, Sagarroi edota JP Lohian taldeen letra asko ere egin izan ditu. Esku artean daukagun liburu latz, gordin eta batzuetan itogarri hau kaleratu duen lehenengo poema liburua izan da.

Goizalde Landabaso