17 de mayo
Hoy se han conseguido las primeras cumbres de ésta temporada por ésta cara. Se nos ha quedado un poco cara de tontos. A ver si nos vamos a tener que cagar en el meteorólogo de Innsbruck. ¿Por qué no estábamos nosotros intentándolo?. Vamos a pensar que aunque ésta ventana era posible, la nuestra va a ser mejor y vamos a subir en bañador.
La verdad es que el que se haya conseguido subir ya nos ha metido un poco de presión.
Cuando vuelva a escribir será para contar cómo ha ido la ascensión.. pensar en nosotros y que la fuerza nos acompañe.
Shit happens, all the time. Espero que la próxima sea la vuestra. Leyendo tu diario de expedición del Cho Oyu decías que había que tener muchísima paciencia para las expediciones… Venga que ya no os queda nada, tengo mucha confianza en vosotros. Tengo a todos mis alumnitos pendientes de lo que haceis.
Mucha fuerza, PODEIS!
Animo Jose!!! Desde el Alcalareño de Sevilla te seguimos con pasión… Tu sube cuando de verdad el corazón te dice que es tu momento. No te sientas presionado por el éxito de los demás.. el tuyo ya llegó cuando tuviste claro lo que querias hacer.
Un beso
Animo Josu!!! Desde el Alcalareño de Sevilla te seguimos con pasión… Tu sube cuando de verdad el corazón te dice que es tu momento. No te sientas presionado por el éxito de los demás.. el tuyo ya llegó cuando tuviste claro lo que querias hacer.
Un beso
Hola, Josu. Nos tienes pendientes día a día consultando tus noticias, esperamos que todo vaya muy bien. ¡¡Muchos ánimos!! y cuídate mucho
Animo Josu, en tu Club alcalareño de Montaña tienes a la mayoría de tus compañeros enganchados a tus crónicas como si fueran una telenovela… Esperamos que consigas tu objetivos y que podamos darte algún día la enhorabuena en persona… Estamos contigo…. Suerte y al toro como se dice por aquí por el sur….. Y piensa que igual acertais con vuestros planes al final…. Por ahí intentando el Lotse tenemos una amiga de Sevilla… Lina Quesada… nos teneis ambos en vilo con vuestras respectivas expediciones.
Aupa Josu !!!!! Te seguimos paso a paso y día a día… Recibe un fuerte soplido de aire argentino – María del Carmen, Pako y familia. El 26 llegamos a Vitoria y esperamos verte !!!
Ánimo compañero, te desamos lo mejor.Un fuerte fuerte fuerte abrazo desde Gasteiz. Tus buenas noticias nos han traido el sol. El miercoles sol y buen tiempo. La asamblea de majaras, Imanol, Danel, Esther y Ángela. Besos besos besos.
Mucha suerte Josu, lo vas a conseguir. Yo y Maria te esperamos para celebrarlo con una buena comida “all’italiana”.
Bueno Josu, Edurne ya ha cumplido, ahora faltas tú, mucha suerte, disfrútalo!
Animo Josu!! Los mejores deseos para tí y para tus compañeros. Que el tiempo y las ganas os acompañen todo el viaje. Por encima de todo, que sea una experiencia gratificante y hermosa.
Josu, no te sentirás sólo en el ascenso, en Vitoria habrá un montoncito o un montón de gente pensando en tí, recordarlo te ayudará, te dará fuerza. Animo y MUCHA SUERTE, campeón.
De noche te sueño entre seracs, de día contengo el aliento para que te llegue todo el oxígeno que necesitas. Te siento fuerte. El techo del mundo está en tu corazón, llegues donde llegues ya te has ganado los nuestros.
Tan lejos y tan cerca, siempre a tu lado…
Un fuerte abrazo, besos, besos, besos, hasta vernos de nuevo
Josu, con oxígeno o sin oxígeno pero poder subir a lo más alto vale más q cualquier ligereza y descuido…
Pingback: Lucas Irigoyen
Aupa Josu lo vais a conseguir,un fuerte abrazo desde Gasteiz.
Te espero para darte una merluza rica,rica.
Imanol”el pesca”.
Disfruta del paseo por el techo del mundo y ya nos contarás. Por descontado que tienes todo nuestro ánimo y cariño. El otro día estuve en Vitoria-Gasteiz y pasé cerca del domicilio de tu madre, me acorde de ti y de tu aventura.
Desde Barcelona, un abrazo de verdad.
Aupa equipo!!! Zorionak!!! Gaur jakin dut iritsi zaretela azkenean gailurrera! animo eta indar asko bidaltzen dizuet beherako bidea ongi joan dadin eta ea lehen bait lehen indarberrituta ospatzen dezuten. Besarkada handi bat, batez ere Pedro-rentzat!
Parece que hoy intentarás hollar el techo del mundo a pesar de los inconvenientes que te han surgido a última hora con el crampón. Como ya te han escrito algunas de mis compañeras, desde Alcalá, Sevilla, estamos pendientes de cada paso que das y cada molécula de oxígeno que te puedas llevar para poder conseguir tu objetivo. Lo consigas o no, tienes toda nuestra admiración y apoyo. Ánimo y suerte.
GRANDES TODOSSSSS!!!!!!!!!!! ZORIONAK PEDRITO!!!!!!!
aupa josu seguimos con mucha ilusion tu aventura. esperamos que la misma acabe bien llegues o no llegues a la cima. ya has hecho lo que soñabas “disfrutar” de la montaña. nos vemos en vitoria. agur