argi epeleko orduetara
jaio nahi nuke berriz,
orri pasa lasaian
galdutako usainak eta akitutako ferekak
zaratarik gabe berritu geure artean.
Ezinaren aurrean jaiki
eta minutu eramangarriak
txirikordatu nahi ditut
bizi ez direnen gomutaz
bizi direnentzat…
Segundo ederren itxaropena
elikatzen ari naizela uste dut
zure bila nabilenean
Eta oherakoan
zuk erakutsi bezala gauero ixten ditut paradisuko ateak.
Hauxe da Jose Luis Otamendiren Ama poema, Disoluzio agiriak izena daraman poema liburuan agertutakoa. Kaleratu berria da liburua, Susa argitaletxearen eskutik. Beste behin ere poesiara jo du Otamendik, egun dagoen poeta interesgarrienetakoa. 1959an jaio zen Azpeitian, eta 1980an Ustelarekin kaleratutako lehenengo poema-liburutik hamaika plazaratu ditu. Zainetan murrailak, Nakarrik bahago neguan, Lur bat zure minari edota Kapital publikoa 2014an. Hauxe da kaleratu berri duen lana, Disoluzio agiriak.
Goizalde Landabaso
Y aquí acaba la historia de este blog de Pompas de Papel. A partir de…
Última entrega por esta temporada del concurso de Pompas de Papel en el que Bego…
Sardinerak es el quinto título de la colección de álbumes trilingües Ipuinak que edita la…
Gizakiaren bizitza distantzian egiten den ekintza baizik ez denez, Edalontzi baten barruan dir-dir egiten duen…
Es el autor de este libro un ciudadano sensato que, preocupado por el futuro del…