Eta,
Bizimin hutsez,
Mendi gailurreko pinu zorrotzek
Arratsaldeko azken argia urratzean,
Etxera itzuli nahi nuke,
Eta ez urrundu berriro inoiz ere,
Eta ez nozitu bakardaderik
Edo beldurrik berriro sekula,
Ezpada ni ere gauzekin batera
Isildu,
Etsi, eta astiro eraldatu,
Gorputza izan,
Gorputz gelditua
Argien eta itzalen atsedenerako.
Hauxe da Jon Gerediaga idazlearen poema bat, Pamiela argitaletxeak kaleratu duen Natura berriak liburuan agertzen dena. Poema bilduma honekin irabazi zuen Gerediagak Xabier Lete 5. Poesía Saria. Naturari eta naturatik emandako poema liburua da, atseden toki batetik egindakoa, pausaz, eta zelanbaiteko bakean. Jon Gerediaga Goitia Bilbon jaio zen 1970ean. Antropologoa da ikasketaz, eta irakaslea, lanbidez. Antzeriola Imajinario ekimeneko kide izan zen, antzerki testuak idatzi ditu, eta batik bat, poesia.
Goizalde Landabaso
Y aquí acaba la historia de este blog de Pompas de Papel. A partir de…
Última entrega por esta temporada del concurso de Pompas de Papel en el que Bego…
Sardinerak es el quinto título de la colección de álbumes trilingües Ipuinak que edita la…
Gizakiaren bizitza distantzian egiten den ekintza baizik ez denez, Edalontzi baten barruan dir-dir egiten duen…
Es el autor de este libro un ciudadano sensato que, preocupado por el futuro del…