Pero qué pescábamos
Nunca me atrevía a preguntar nada
O a dar mi opinión cuando comprábamos ropa o zapatos
No me atrevía a encender el televisor si dormíais
No me atrevía a cogerte la mano
Solo me atrevía a asentir con la cabeza
Cuando decías tu madre es una puta
Y madre se ha ido dando vueltas por la calle, pasando frío
Mientras nosotros nos comemos la pesca sentados en el suelo
Y tú dices que desearías
Que no hubiésemos nacido nunca.
Este es un poema de Yahya Hassan. Un joven danés de ascendencia palestina que nació en Dinamarca en 1995. En 2014 publicó un libro de poemas incendiarios, potentes, brutales incluso, tan crudos que llamaban la atención. Y allí, entre realidad y ficción, contaba la vida de un joven danés con ascendencia palestina, que no creía en Dios, al que no le gustaba cómo se trataba a las mujeres entre los palestinos en Dinamarca, criticaba a su padre, sobre todo. Esta manera de escribir hizo que vendiera más de cien mil copias de este primer poemario, que fue uno de los poemarios más vendidos en Europa ese año. La traducción al español es de Francisco J. Uriz.
Goizalde Landabaso
Y aquí acaba la historia de este blog de Pompas de Papel. A partir de…
Última entrega por esta temporada del concurso de Pompas de Papel en el que Bego…
Sardinerak es el quinto título de la colección de álbumes trilingües Ipuinak que edita la…
Gizakiaren bizitza distantzian egiten den ekintza baizik ez denez, Edalontzi baten barruan dir-dir egiten duen…
Es el autor de este libro un ciudadano sensato que, preocupado por el futuro del…