kontatzen diogun
ipuin baten hitz-sorta
baino ez da
gure ondare guztia,
eta besteek esandakoarekin
osatzen ditugu atalak,
bizitzari zentzua
emango dion arao baten bila,
eta azken arnasaren
atarian ere
ingurukoak behartzen ditugu
jarraitzera, aurki gaitzaten
ahots multiplikatuetan,
edozer hobe
isiltasuna onartzea baino,
ozpin zaigu haren ezereza,
minsor eta antzu,
baina arrakasta duen ipuina
bakarra da,
isil ezinezko eztanda:
Bizitza isiltasun batetik
beste isiltasun batera doan
ufada bat baino ez dela,
gerra eta bakea
bereizten ez dituen
erosta trumoitsua.
Isiltasun amniotikoan egonak,
datorkigun mutualdirako
hitzez elikatu diren
ubarroiak, gu,
beti ur azala
bai ukitu,
ez ukitu,
paisaia ainubeak
argituko dituzten
hitzen esklabo.
Bidaiaren ondarea da poema honek duen izenburua. Susa Argitaletxeak kaleratu du eta egilea Pako Aristi da. 2016an Arrotz eta eder izenarekin kaleratutako poema liburuan dago. Euskal Literaturaren idazle interesgarrienetakoa da Urrestillakoa. Poesia, eleberria, biografiak, artikuluak eta saiakera idatzi izan du. Sari zenbait irabazitakoa da: esaterako, Rikardo Arregi.
Goizalde Landabaso
Y aquí acaba la historia de este blog de Pompas de Papel. A partir de…
Última entrega por esta temporada del concurso de Pompas de Papel en el que Bego…
Sardinerak es el quinto título de la colección de álbumes trilingües Ipuinak que edita la…
Gizakiaren bizitza distantzian egiten den ekintza baizik ez denez, Edalontzi baten barruan dir-dir egiten duen…
Es el autor de este libro un ciudadano sensato que, preocupado por el futuro del…